پس از پایان دولت اصلاحات در سال 84 که جبهه دوم خرداد صحنه اجرایی کشور را به اصولگرایان واگذار کرد، تنها امید این جبهه اندک نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس بود که تحت عنوان فراکسیون اقلیت مجلس فعالیت می‌کرد. این فراکسیون در مجالس هفتم و هشتم از آنجا که به تنهایی قادر به مقابله با دولت و مجلس اصولگرا نبوده، سعی کرده است با سناریوهای مختلفی در جهت تحقق اهداف شخصیت‌های مؤثر در جبهه اصلاحات و رهبران آن بکوشد.

بزرگ نمایی اختلافات اصولگرایان

یکی از راهبردهایی که همیشه این فراکسیون طی 5 سال گذشته دنبال کرده، پررنگ کردن اختلافات میان دولت و مجلس اصولگرا و همچنین میان خود اعضای فراکسیون اصولگرایان مجلس بوده است تا بتواند در این راستا به اهداف خود برسد. این فراکسیون چه در مجلس هفتم و چه هشتم با متهم کردن مجلس به نداشتن استقلال و ابزار دست دولت سعی کرد با تحریک احساسات نمایندگان مردم، آنان را مقابل دولت قرارداده و انتقادهای خود را از زبان آنان مطرح کند.

ناکام ماندن طرح جنجالی

پس از فروکش کردن التهاب‌های اولیه پس از انتخابات و استقرار دولت دهم پس از مراسم تحلیف، زمزمه‌هایی شنیده شد که جناح اصلاح‌طلب با استفاده از فراکسیون‌ خود در مجلس قصد دارد مسأله عدم کفایت سیاسی رئیس‌جمهور که در قاموس جمهوری اسلامی فقط یک‌بار و آن‌هم برای بنی‌صدر مطرح شده بود را بار دیگر به صحنه بیاورد تا بتواند کاملاً قانونمند، استراتژی اردوکشی خیابانی برای ساقط کردن دولت را با تراژدی قانون اساسی پیاده ‌سازد اما برای این اقدام نیازمند حداقل همراهی بخشی از بدنه اصولگرایان و نمایندگان مستقل بود که کاری سخت بود. این افراد ابتدا سعی کردند در این خصوص زمینه‌سازی کنند و سپس طرح اصلی را مطرح سازند که از همان اول راه با هوشیاری اصولگرایان مجلس، طرح در نطفه خفه شد.

تقسیم کردن اصولگرایان به دو گروه

از راهبردهایی که این گروه طی چندماه گذشته انتخاب نمود، این است که برخلاف دوران قبل از انتخابات که سعی می‌کرد مرز خود را با اصولگرایان مشخص کند و استقلال هویت اصلاح‌طلبی را بروز دهد، طی این چندماه با کمرنگ کردن مرز خود با اصولگرایان منتقد دولت و شخص احمدی‌نژاد تلاش نموده است تا خود را با آنان همنوا سازد و به نوعی یک جبهه ساختگی علیه اصولگرایان حامی دولت در مجلس ایجاد کند. همچنین با بزرگ کردن مواضع اصولگرایان منتقد در رسانه‌های اصلاح‌طلبان، مانور دادن روی شخصیت‌های صاحب نفوذ اما منتقد مجلس همچون لاریجانی، باهنر، مطهری و?... سعی دارد مانع از شکل‌گیری یک فراکسیون منسجم در درون جبهه اصولگرایان شود.

هدفمند کردن یارانه‌ها، سوژه مناسب تقابل‌سازی

طرح هدفمندکردن یارانه‌ها که باید از آن به عنوان بزرگ‌ترین جراحی اقتصادی سالیان اخیر نام برد، چنانچه به‌طور اصولی اجرا گردد باعث تحولی شگرف در وضعیت معاش و اقتصاد مردم خواهد داشت. بنابراین اقلیت مجلس با درک این موضوع طی چندماه گذشته سعی کرده است اجرای این طرح کلان را با تأخیر مواجه ساخته و اگر توانست مانع از اجرای آن توسط دولت اصولگرا گردد. در این بین اختلاف دولت و مجلس بر سر شیوه اجرای طرح و درآمدهای حاصله از آن که طی یکی دو ماه گذشته بحث روز کارشناسان و سیاسیون بوده، سوژه مناسبی است که این گروه با دامن زدن به آن و بزرگنمایی واکنش‌های اعتراضی به این طرح سعی کرده است این طرح را ابزار مناسبی برای تقابل درونی جبهه اصولگرایان قرار دهد.

استراتژی چراغ خاموش و مأموریت اقلیت

در جلسات اخیر سران جبهه دوم خرداد جهت بررسی استراتژی‌های این طیف در سال 89 و خصوصاً انتخابات پیش‌روی شوراها، استراتژی چراغ خاموش به عنوان کم‌هزینه‌ترین راه این جناح پیشنهاد شده است، بدین صورت که این جریان در قبال موضوعات مختلف سکوت پیشه کرده و این روند را تا انتخابات ادامه دهد. این طرح باعث می‌شود که تقابل دیرینه اصولگرا ـ اصلاح‌طلب مجلس در صحنه سیاسی جامعه به تقابل اصولگرا ـ اصولگرا تغییر یابد و در این میان برخی از مؤثرین جناح اصلاح‌طلب خصوصاً اقلیت مجلس مأموریت می‌یابند که این اختلاف و تقابل را پررنگ سازند. راهکار آنان برای تحقق این خواسته خط‌دهی به نمایندگان و همچنین خبرنگاران همسو با اصلاح‌طلبان برای تحقق ایجاد «جبهه مخاصمه» علیه دولت است.

اهداف پنهان دیدار با سرانه فتنه

هرچند برخی از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس به صراحت گفته بودند که راه خود را از موسوی جدا کرده‌ایم اما دیدارهای نوروزی اقلیت مجلس با مسبب اصلی حوادث پس از انتخابات که طی چند روز گذشته صورت گرفت، از آغاز سناریوهای جدید این طیف خبر می‌دهد که از جزئیات آن اطلاع دقیقی در دست نیست. بی‌شک رفتارهای بعدی آنان از توافقات صورت گرفته در این نشست‌های مثلاً دید و بازدید عید پرده برخواهد داشت.

  انتهای خبر / پایگاه اطلاع رسانی جوان / کد خبر 117301

منبع ما :  http://www.javanonline.ir/Nsite/FullStory/?Id=117301